Corfu

Dit artikel is voor het laatst bijgewerkt op 10 november 2023

De oude stad is uitgeroepen tot UNESCO werelderfgoed, talrijke paleizen, musea, archeologische plaatsen, meer dan 120 stranden, een paar honderd dorpen, meer dan duizend kerken, een belangrijke bergketen met valleien, rivieren, watervallen, heel veel bosgebieden, drie lagunes, veel grotten boven en onder de zee, meer dan 3 miljoen olijfbomen waarvan de meerderheid ouder dan 500 jaar is, dankzij de familie Durrell een wereldberoemde flora en fauna, golfbanen, maneges, internationale crickettournooien en meer… Corfu is als geen ander eiland zo bijzonder en veelzijdig.

Waar ligt Corfu – Geografie en locatie

Corfu is het meest noordelijke eiland van de Ionische eilanden. De zuidoostelijke kust ligt ongeveer 10 km van het vasteland van Griekenland, het noordoosten ongeveer 2 km van Albanië. Oppervlakte: 641km². Hoogste punt: de Pantokrator met 906m. Lengte van noord naar zuid: 60km, breedte van oost naar west: 4 tot 30 km. Lengte van de kust: 217km.

Ongeveer 65 procent van het eiland is landbouw. Hiervan is 55% gewijd aan olijfbomen, waarvan er ongeveer 3,5 miljoen zijn. De rest van het gebied wordt gebruikt voor wijngaarden, citrusvruchten en groententeelt. Ongeveer een miljoen toeristen bezoeken het eiland jaarlijks en een geschatte derde van de werkende bevolking is betrokken bij het toerisme.

Geografie Corfu

Klimaat en weer in Corfu

Het eiland heeft een hoger gemiddelde regenval dan de rest van Griekenland. De meeste regenval is in december, met 240mm. De zomermaanden zijn bijna helemaal droog. Gemiddelde dagelijkse zonuren in mei tot september: 10 uur. Gemiddelde temperatuur, juli en augustus: 32 ° C. Gemiddelde temperatuur in december en januari: 15 ° C.

Corfu is een populaire zonvakantie bestemming. De veelzijdigheid is één van de belangrijkste redenen waarom mensen naar Corfu gaan. Het prachtige weer, schitterende stranden en interessante bezienswaardigheden zijn eveneens belangrijke redenen. Corfu is het noordelijkste en groenste Ionische eiland. Corfu wordt slecht door een zeestraat van 2 kilometer gescheiden van Albanië. Na Kefalonia is Corfu het grootste Ionische eiland. Het landschap op Corfu is zeer afwisselend, vooral in de lente is het er prachtig, alles staat dan in een weelderige bloei. Het noorden is bergachtig en leent zich voor mooie wandelingen, prachtige baaien en gezellige dorpjes. Het midden van het eiland is heuvelachtig en in het zuiden is het redelijk vlak met prachtige natuur en vooral olijfbomen en cipressen.

De hoofdstad, havenstad en onbetwist centrum is Corfu stad.  Je vindt er onder andere forten, kerken, musea en prachtige huizen. Je kunt er shoppen in de talloze winkeltjes, een bezoek brengen aan de dagelijkse markt, een hapje eten of wat drinken in de diverse tavernes, bars en restaurantjes, kortom…er is genoeg te doen in de stad. Het Venetiaanse fort en de oude stadsmuren zijn zeker een bezoekje waard.

De luchthaven (Ioannis Kapodistrias International Airport) is internationaal en ligt aan een lagune. Het heeft een landingsbaan en wordt door de International Air Transport Association (IATA) aangeduid met luchthavencode CFU. Vanuit Corfu kun je doorvliegen naar Athene en Thessaloniki. De vliegtijd vanaf Schiphol bedraagt ongeveer 2 uur en 35 minuten.

In de haven van Corfu komen boten uit Venetië, Ancona, Bari, Brindisi en het voormalig Joegoslavië aan en varen heen en weer naar Igoumenitsa of verder naar Patras.  Dagelijks is er een verbinding met de stad Sarande in Albanië. Vanuit Corfu-stad zijn de meeste plaatsen per bus goed te bereiken (er rijden groene en blauwe bussen)

Vanuit de lucht valt pas goed op hoeveel cipressen er op Corfu groeien. Wie Corfu vanuit de lucht voor het eerst waarneemt zal onmiddellijk de grote bestanden aan cipressen opvallen. Dit Italiaanse accent verleent het groene eiland zijn eigen gezicht. De altijd groene slanke cipres zal een oplettende bezoeker op Griekse kerkhoven (die in Corfu-stad is met name in het voorjaar een botanisch paradijsje!) vaker tegenkomen maar in de vrije natuur nooit in zulke aantallen als op de Ionische eilandengroep.

Hiertoe behoren behalve Corfu als bekendste en oudste zonbestemming ook Zakynthos (bekend geworden door het nestgebied van zeldzame schildpadden en het krijtwitte stukje rotskust), het onbekende Kefalonia (met geweldige wandelmogelijkheden), groeibestemming Lefkas en het piepkleine Paxos (leuk als een bootuitstapje). Met name Corfu is vanouds een p.p.lair zonneoord en kent zoals gezegd een lange toeristische traditie. Dat het kleine langgerekte eiland desondanks nog puur op je overkomt mag een wonder heten. Toen ik er een paar jaar geleden neerstreek was ik verrast dat de bewegwijzering nog steeds niet helemaal top was en dus na wat omzwervingen pas mijn slaapplekje aan de fraaie kust van Agios Gordis vond…De wegen zijn desondanks in goede staat en een huurauto is een prettig vervoermiddel om het eiland in al zijn facetten te leren kennen.

Laat ik met Corfu-stad, oftewel Kerkyra beginnen.

Een plaatje waar het Venetiaanse verleden speurbaar is. Als je kans ziet het Orthodoxe paasfeest mee te beleven is dat een bijzondere ervaring. Druk, mondain, chic..het zijn kreten die allemaal van toepassing op de bedrijvige stad waar aan de haven een imposant Kastro gelegen is. Heb je meer dan een week de tijd dan doen zich mogelijkheden voor de Griekse schatten van het vaste land te verkennen. Vanaf de boot heb je een fascinerend zicht op de huizenfacade die langzaam uit je gezichtsveld verdwijnt. Oversteek is absoluut een aanrader!

Als je uitgekeken en uitgeshopt bent loont het de moeite het groene achterland te verkennen. Vergeet het landgoed van Sissi niet! Je zult ontdekken dat er geen uitgestrekte (zand)stranden zijn maar eerder in het groen verscholen baaien. Toch mag Agios Gordis zich op een heel behoorlijke strip zandstrand roemen. Maar “nothing can compare” met de toplocatie Paleokastritsa. De panoramabeelden die zich hier aan je openbaren behoren tot de mooiste van Europa. Strijk neer op het terras van bijvoorbeeld ‘Panoramic view Apollon’ en geniet van die fraaie beelden; zelfs op het spartaanse toilet heb ik zelden zo’n mooi uitzicht gezien!

Verliefde stelletjes mogen het ‘Canal d’Amour niet missen en de al even fraaie rotskusten van Sidari en Peroulades zijn de moeite waard. Voor een echt oud vissersdorpje met zijn mooie ronde baai moet je in Kouloura zijn. Pittoreske pracht. Authenticiteit vind je ook in een dorpje als Lakones waar de vrouwen getooid gaan in een eigen hoofddracht.

Vergeet je wandelstaf niet mee te nemen want er liggen geweldige wandelkansen rond het door de Pandokrater gedomineerde eiland.

Tenslotte kun je je ervaringen verwerken met een glaasje onvervalste Koumkouat (likeur), een specialiteit gemaakt van een soort sinasappeltjes. Als je dit nuttigt terwijl je blik over het visitekaartje schiereiland Vlacherna met minikerkje en muizeneiland Pontikonissi waart is je Corfu-reis beslist compleet!

Al vele jaren kom ik op Corfu, ik heb er mijn hart aan verloren. Corfu is absoluut het mooiste Ionische eiland! Het wordt ook wel “de parel van de Ionische zee” genoemd en dat is niet zomaar. Het is een mediterraans eiland, zo vindt je er bergen (waarvan de Pantokrator met zijn 906m. het hoogst is), prachtige stranden, olijfboomgaarden en wijn- en fruitgaarden. De lente is prachtig, alles staat dan in weelderige bloei. De zomers zijn warm en droog, de winters zijn mild en nat. Het mediterrane klimaat maakt Corfu tot de ideale vakantiebestemming. Liefs van Miss Kerkyra

Enkele geweldige feiten over Corfu

  • Het eiland werd al bewoond vanaf 1300 v.C. en wordt dus al meer dan 3000 jaar bewoond…
  • De eerste marinestrijd in Griekenland vond plaats in Corfu, 665 v.C…
  • Van 1386 tot 1797 werd Corfu geregeerd door de adel van Venetië…
  • Het is het enige deel van Griekenland dat nooit door de Turken is veroverd…
  • Beschouwd als een bastion van westerse beschaving tegen het Ottomaanse tij…
  • De eerste academie van Griekenland (Ionisch), werd opgericht in 1732 in Corfu…
  • De Ionische Academie was de eerste universiteit in Griekenland…
  • San Giacomo (stadhuis) was het eerste theater en opera van het moderne Griekenland…
  • Er zijn 19 fanfare korpsen in Corfu…
  • Een op de vier Corfioten wordt muzikaal getraind…
  • Ioannis Kapodistrias was het eerste verkozen staatshoofd in 1827…
  • Er zijn 37 Griekse kerken in de stad Corfu…
  • Er zijn op het eiland talloze kerken overgebleven uit de Byzantijnse tijd…
  • Er zijn 7 forten, de meeste zijn Venitiaanse forten…
  • Het eiland heeft rond de 3 a 4 miljoen olijfbomen…
  • Er zijn meer dan 6000 soorten wilde bloemen, waarvan 55 wilde en zeldzame orchideeën…
  • Er zijn 115 stranden (en er komen er nog steeds stranden bij)…
  • Kumquats groeien in Europa alleen in Sicilië en Corfu…
  • De oudste tennisclub in Griekenland werd in 1896 op het eiland Corfu opgericht…

Naam

Het eiland was in de oudheid bekend onder een aantal namen. De oudste hiervan, Drepani (“sikkel”) en Makris (“lang eiland”) – aanduidingen die de vorm van het eiland weerspiegelden – waren gekoppeld aan de Griekse mythologie. Drepani is geassocieerd met het wapen dat Kronos gebruikte om zijn vader, Uranus, te doden. Andere namen zijn Kassopaia, Argos en Keravna. Homer noemde het eiland Scheria (als we ervanuit gaan dat Corfu dezelfde plaats was als het beroemde eiland van de Feeïszen, die hij in de Odyssee beschreef).

In het moderne Grieks heeft de naam Kérkyra de overhand gehad; het komt voort uit het woord Korkyra, dat uit het Dorische dialect komt dat door de inwoners van het eiland in de oudheid werd gesproken. In de middeleeuwen was het eiland bekend als Koryfo, Korfoe, Korfu, Korfou, Koryfi, Korfi, Korfoi en Corfu. Het is de laatste naam waarmee het eiland vandaag de dag buiten Griekenland bekend is. Grieken noemen het eiland niet “Corfu” maar “Kerkyra”.

De Griekse naam, Kerkyra of Korkyra, heeft betrekking op twee krachtige watergoden: Poseidon (God van de zee) en Asopos, een belangrijke Griekse rivier op het vasteland. Volgens de mythe werd Poseidon verliefd op de prachtige nimf Korkyra, dochter van Asopos en riviernimf Metope, en ontvoerde haar. Poseidon bracht Korkyra naar het tot dan toe naamloze eiland en gaf haar naam aan het eiland: Korkyra, die geleidelijk aan veranderde in Kerkyra (Doric). Ze kregen een kind dat ze Phaiax noemden, sinsdien werden de inwoners van het eiland Phaiakes werden genoemd, in Latijns Phaeaciani. Corfu’s bijnaam is het eiland van de Phaeacians. De naam Corfù, een Italiaanse versie van de Byzantijnse Korpus (Koryphō), dat “stad van de pieken” betekend, en komt voort uit de Byzantijnse Griekse Κορυφαί (Koryphai), die de twee toppen van Palaio Frourio aangeeft.

Corfu heeft zijn naam te danken aan de mooie nimf Korkyra. Volgens de mythologie werd Poseidon, de god van de zee verliefd op de mooie nimf Korkyra, dochter van de rivier de Assopos. Hij nam haar mee naar het eiland dat haar naam kreeg, het huidige Kerkyra (Corfu). Hierop probeerde Assopos de ruimte tussen het eiland en de tegenoverliggende kust dicht te laten slippen, om zo bij haar dochter te kunnen komen, maar ze werd hierin gedwarsboomd door Demeter, godin van de landbouw en zuster van Poseidon. Om haar broer te helpen – en het vruchtbare eiland te beschermen – smeekte Demeter de almachtige Zeus om de brug van slib tegen te houden. Uit de vereniging van Poseidon met Korkyra kwam Faiax voort, de stamvader van de Faiaken, de legendarische eerste bewoners van Corfu. Al sinds de oudheid word het eiland geindentificeerd met Scheria, het ‘land van de schaduwrijke bergen’ in de Odyssee van Homerus, waar de faiken heersten… (Bij ons staat het eiland bekend als Corfu (in het Grieks: Κέρκυρα), er zijn echter nogal wat verschillende schrijfwijze voor het eiland: Kerkyra, Κόρκυρα, Corcyra, Corfù, Corfou, Korfu en Korfoe)

Flora & Fauna

Corfu staat bekend om de vele verschillende (wilde) bloemen, planten en kruiden. Deze variëteit zorgt ervoor dat bijen hier goed gedijen. Bijen zijn enorm belangrijk. Zonder de bijen zou Corfu bij lange na niet zo’n kleurrijk bloemeneiland zijn. Zonder bijen is er geen bestuiving. En wanneer er geen bestuiving is, is er geen voortplanting van de bloem.

Als in het voorjaar alles in bloei staat vliegen er ontelbaar veel bijen af en aan. Je komt overal bijenkasten tegen, Corfu kent vele imkers. Bijen produceren o.a. honing, dit wordt gemaakt van de nectar van de bloemen. Tijdens het bezoeken van een bloem verzamelt de bij ook de bloempollen. De pollen zijn belangrijk voor de bestuiving, de bijen nemen 80% hiervan voor hun rekening. De overige 20% wordt door de regen en wind gedaan.

Wanneer je op Corfu bent, koop dan zeker een pot honing of een ander bijenproduct. Lijkt het je leuk om een imker te bezoeken? Bij Corfu Pappas Bee ben je van harte welkom om een kijkje te komen nemen. Ze begonnen in 2000 met 5 bijenkorven … Inmiddels hebben ze meer 250 productieve bijenkorven op het prachtige Corfu.

Olijfboom

De bekendste en meest voorkomende is natuurlijk de olijfboom. De olijfboom is een belangrijke boom op Corfu, de olijven zorgen voor een goede inkomsten bron voor de Corfioten.

  • heerlijke olijven
  • gezonde olijfolie
  • olijfzeep
  • olijfhout en andere producten

De olijfboom (Olea europaea) is een boom van de olijffamilie (Oleaceae). Het geslacht Olea telt ongeveer 30 soorten met een groot spreidingsgebied, voornamelijk in de Oude Wereld. Traditioneel wordt de boom gebruikt vanwege de vrucht ervan, de olijf, die zelf wordt gegeten, en waaruit de zeer belangrijke olijfolie wordt gewonnen.

Wist je dat… de olijfbomen op Corfu niet gesnoeid mogen worden en dus behoorlijk hoog worden. Ze krijgen vaak prachtige, verwrongen vormen. In tegenstelling tot andere kwekers uit het Middellandse-Zeegebied, slaan de Corfioten bij het oogsten niet tegen de bomen, maar leggen er netten onder zodat de vruchten op een natuurlijk wijze eraf kunnen vallen.

De herkomst van de boom ligt waarschijnlijk in de gebieden rond het oostelijk deel van de Middellandse Zee, zoals Syrië. Al duizenden jaren wordt de boom in de literatuur van landen rond de Middellandse Zee genoemd, zoals in Griekse mythologie en Tenach. Ook tegenwoordig is de boom in de landen rond de Middellandse Zee nog zeer belangrijk, maar vindt men de boom ook in heel andere delen van de wereld, zoals Florida, Australië en China.

Door onderling kruisen bestaan er vandaag de dag meer dan 80 soorten olijfbomen. De boom groeit aanvankelijk relatief langzaam, heeft een dikke stam en lange wortels. Vanwege de groei van de wortels, moet er telkens een minimale afstand tussen de bomen worden aangehouden bij het beplanten. Pas na 5 jaar begint de boom vruchten te dragen. Olijfbomen kunnen vele honderden jaren oud worden. Oude olijfbomen zijn bijzonder waardevol.

Volgens de Griekse mythologie schonk Pallas Athene in haar wijsheid een olijfboom aan de stad Athene. Nog steeds staat er daarom een olijfboom op de Akropolis.

De boom waaruit in de loop der eeuwen onze eetbare olijven zijn ontstaan is eigenlijk een ondersoort, namelijk Olea europaea ssp. sylvestris. In Oost-Afrika komt nog een andere ondersoort voor, Olea europaea ssp. cuspidata, met kleine olijven die nauwelijks eetbaar zijn. In de hooglanden van Ethiopië komt deze Afrikaanse wilde olijf vaak voor in kerkbossen, kleine resten natuurlijk bos in een voor de rest vaak boomloos landschap.
Taxonomische indeling

  • Rijk: Plantae (Planten)
  • Stam: Magnoliophyta (Bedektzadigen)
  • Klasse: Magnoliopsida (Tweezaadlobbigen)
  • Orde: Lamiales
  • Familie: Oleaceae (Olijffamilie)
  • Geslacht: Olea
  • Soort: Olea europaea

De oude olijfbomen zijn zo waardevol geworden dat men in Corfu heeft beslist heeft GEEN olijfbomen meer te laten kappen. Zelfs op een bouwgrond waar olijfbomen staan mag je geen enkele meer kappen omdat die in de weg zou staan van je huis. Het is zelfs zo, als je een bouwgrond koopt waar VROEGER olijven stonden, ben je verplicht terug olijfbomen aan te planten. Men is er ZEER STRENG op !!! en legt grote boetes op !!!

Welke olijfboom zie je hier veel met de gaten in de stam. Ik kan mij herinneren dat in Spanje en Portugal het andere stammen zijn. Welke soort zijn deze olijfbomen? Groet, Els Hulsing

Wat een leuke vraag! De karakteristieke gaten in de stammen van de olijfbomen in Griekenland hebben niet met soort te maken, deze gaten worden veroorzaakt door een parasitair insect: Olive borer Hylesinus toranio (zie: https://plantix.net/plant-disease/en/600076/olive-borer).

Geschiedenis

De historische data van Corfu – Al in de antieke tijd werd Corfu Kerkyra of Korkyra genoemd, maar het eiland heeft in het verleden vele namen gekend als Phaeakia, Makris, Drepane, Herpe, Kassopaea en Homerus noemde het eiland Scheria. Hier volgt een korte samenvatting van de geschiedenis van Korfoe.

40.000 v.C.: vanaf ongeveer 40.000 voor Chr. werd Corfu al bewoond. Dit werd aangetoond door archeologen die vondsten deden in een grot op de Ayios Mattheosberg. Bij Sidari deden archeologen vondsten uit het Neolithicum. Korfoe was vroeger geen eiland. Tijdens de Neolithische tijd is het ijs gaan smelten aan de polen waardoor de hoogte van de zeespiegel steeg, hierna is het pas een eiland geworden.

7000-1000 v.C.: bij Afiona, Ermones en Kefali (Noordwesten van Korfoe) zijn vondsten gedaan uit de bronstijd (2000 v.C) Tijdens de Bronstijd waren er 3 grote beschavingen en machten in de Middellandse zee: de Minoische beschaving, de Myceense beschaving en de Cycladische beschaving.

775-760 v.C.: rond deze tijd kwamen de eerste Grieken op Korfoe. Het waren immigranten uit Eretria. Eretria is vandaag de dag een klein dorpje in de buurt van Chalkis in Evia. In die periode behoorde Eretria samen met Chalkis tot de belangrijkste handelssteden van Evia.

734 v.C.: Korinthe, dat in die tijd een grote handelsstad was, maakte in 734 v.Christus van Corfu een eigen kolonie. De handel bloeide en vlug werd Korfoe een belangrijk handelscentrum. Doordat het sterker en machtiger werd en best van veel onafhankelijkheid mocht genieten ging Kerkyra zelfs haar eigen kolonies oprichten op het vaste land.

664 v.C.: dit was het jaar van de beruchte zeeslag tussen Corfu en Korinthe. Korfoe was ondertussen machtig genoeg en vocht voor de volledige onafhankelijkheid. Het werd een glanzende overwinning voor de Korfioten.

431-404 v.C.: Peloponnesische oorlog. Een van de oorzaken was de goede samenwerking tussen Korfoe en Athene tegen Korinthe. In deze periode heeft het eiland ontzettend geleden en is vanzelfsprekend erg verzwakt. Het leger van Corfu was niet meer sterk en het gevaar voor invasies van buiten werd groter en groter. Corfu werd aangevallen door Tirannen uit Sicilië en Koningen uit Epirus en Macedonië.

375 v.C.: Sparta valt Corfu aan maar de Atheners komen op tijd om een helpende hand te reiken met als gevolg dat de Spartanen weggejaagd worden.

338 v.C.: Corfu wordt 35 jaar lang bezet door de Macedoniërs. Men zegt dat Alexander de Grote onder de indruk was van de schoonheid van het eiland.

229 v.C.-395: de Romeinen komen voor het eerst op Korfoe. Het was de periode dat de Illyriers, een volk uit Zuid Italië , het eiland wilde bezetten. De Romeinen blijven uiteindelijk ruim 600 jaar jaar op het eiland en Korfoe maakte dus deel uit van het Romeinse Rijk.

395: splitsing van het Romeinse Rijk in Oost en West. Begin van het Byzantijnse Rijk. Korfoe komt onder invloed van het Byzantium. Omdat het eiland best ver afgelegen lag, werd het niet goed beschermd. Het werd regelmatig aangevallen door Goten, Normandiërs, Vandalen en Saracenen.

562: goten vallen Korfoe aan. In die tijd wordt ook het oude fort gebouwd om aanvallen af te weren.

650: Saracenen vallen Korfoe aan en bezetten het eiland. Ze gebruiken Korfoe als uitvalbasis om hun vijanden te bestoken.

733: Byzantijnen verjagen de Saracenen. Er volgt een periode van rust waarin de Byzantijns-Orthodoxe cultuur een bloeiperiode kent.

1081: Normandiërs vallen het eiland aan maar worden door de Byzantijnen verjaagd. Belangrijk was de hulp van de Venetianen.

1204: het Byzantijnse Rijk word omver geworpen door Kruisvaarders. Dit heeft als gevolg dat Korfoe 10 jaar lang onder Venetiaans bewind komt.

1214: het Byzantium veroverd Korfoe terug via het despotaat van Epirus. Het despotaat van Epirus was 1 van de 3 onafhankelijke Griekse staten. Een halve eeuw was het rustig en de welvaart floreerde totdat de dreiging uit Sicilië weer zat aan te komen.

1267: Sicilianen bezetten het eiland onder leiding van Charles van Anjou. Charles van Anjou was in die tijd de Koning van Sicilië en wat hij wilde was het Katholicisme op het eiland doen zegevieren.

1386-1797: de Venetianen overheersen het eiland. Vooraanstaande Korfioten vragen om bescherming. De Venetianen zijn de beschermers tegen de Turkse heerschappij. De invloeden van de Gentianen zijn in Korfoe vandaag overduidelijk. Tijdens de Venetiaanse heerschappij heeft kunst en architectuur gefloreerd. In deze periode (ongeveer 4 eeuwen) was Italiaans de officiële taal. Een opmerking: Korfoe is nooit in handen van de Turken gevallen!!!

1797-1799: Korfoe valt in de handen van het Frankrijk van Napoleon. De Korfioten waren blij dat ze van de Venetiaanse heerschappij af waren. Turkije en Rusland waren minder blij met deze ontwikkeling.

1799-1807: in 1799 verjoegen de Russen en Turken de Venetianen van het eiland en riepen de republiek uit van de 7 eilanden. Vandaag de dag worden de eilanden van de Ionische zee ook wel de “Eptanisa” genoemd wat letterlijk de “7 eilanden” betekent.

1807: Terugkeer van de Fransen voor een periode van 7 jaar.

1814: na de val van Napoleon kwam Korfoe vlug in de handen van de Britten. Er werd een verdrag afgesloten en hierin werd vermeld dat Korfoe een onafhankelijke staat werd onder Brits protectoraat. Het Grieks was ondertussen weer de officiele taal van Korfoe en het verlangen naar eenwording met Griekenland werd sterker dan ooit. Griekenland had zich ondertussen gedeeltelijk bevrijd van de Turken.

1864: op 21 mei 1864 wordt Korfoe officieel herenigd met Griekenland. Korfoe is vrij maar verliest heel veel van haar uitstraling. Korfoe was de fantastische stad van de Eptanisa. Na de eenwording van Griekenland kreeg Athene meer aandacht en Korfoe werd een doodgewone stad zoals andere steden in Griekenland. De universiteit verhuisde van Korfoe naar Athene.

1923: het Korfoe incident. Tijdens zijn bezoek aan Korfoe wordt de Italiaanse afgevaardigde Tellini vermoord. Mussolini valt Korfoe aan en bezet het eiland. De Volkenbond haalt hem uiteindelijk over om weer te vertrekken.

1944: WO II: de geallieerden bevrijden het eiland dat eerst door de Italianen en Mussolini was aangevallen en later door de Duitsers.

1945-1960: Crisis, armoede.

Mythologie

De mythen zijn niet zomaar sprookjes, zij vertegenwoordigen lang vervlogen tijden. Zij vullen gaten in de geschiedschrijving aan en zij zijn een graadmeter van een bepaald cultureel niveau. Het Griekse woord mythologie wordt in alle talen gebruikt en hieruit blijkt de grote waarde die men hecht aan de mythologie.

De Grieken uit de oudheid dachten na over o.a. het begin en einde van de wereld en over bovennatuurlijke krachten. Bij de dingen die men niet kon begrijpen, niet met elkaar in verband kon brengen, daar bedacht men met zijn fantasie de ontbrekende stukken en zo ontstonden de goden, de strijden van helden met bovennatuurlijke krachten, zo ontstond de Griekse mythologie.

De mythologie is nog steeds een onderdeel van de Griekse samenleving, denkt u alleen maar aan de hoofdstad van Griekenland, Athene; genoemd naar Athena, de godin van de wijsheid. Of Griekse persoonsnamen die nu nog steeds gebruikt worden, bijvoorbeeld Adonis, Calliope, Dionysos, Themis

Enkele Griekse goden:

Aeolus (Aiolos): een zoon van Hippotes, die door Zeus was aangesteld als bewaker van de winden. Hij was de baas over de (wind)goden: Boreas, Zephyros, Notos en Euros.

Aphrodite: Aphrodite is de godin van de liefde en schoonheid. Zij werd geboren uit het schuim van de zee, waar ook het belangrijkste heiligdom gewijd aan Aphrodite staat. Ze was getrouwd met Hephaestus, maar had liever Ares als minnaar. Haar zoon was Eros, de god van de liefde. Aphrodite wordt afgebeeld met de gevleugelde Eros en met duiven. Zij was een van de Olympische goden. De Romeinen noemden haar Venus.

Apollo: Apollo was de zoon van Zeus en Leto, en tweelingbroer van Artemis. Hij is god van het licht, van de geneeskunde, muziek en wetenschap. Apollo wordt vaak afgebeeld met een lier in zijn hand. Het belangrijkste heiligdom gewijd aan Apollo ligt in Delphi, de belangrijkste orakelplaats van het oude Griekenland. Apollo was een Olympische god.

Ares: Ares was een zoon van Zeus en Hera en is de god van de oorlog. Hij wordt vaak afgebeeld in volledige wapenuitrusting en was een Olympische god. De Romeinen nomen hem Mars.

Artemis: Artemis was de tweelingzus van Apollo, en dochter van Zeus en Leto. Zij was de godin van de natuur en de jacht. Zij was ook de beschermgodin van zwangere vrouwen en wordt vaak afgebeeld met een boog in haar hand. Zij was een Olympische god en haar Romeinse naam is Diana.

Dionysos: Dionysos was een zoon van Zeus en de god van de druiven en de wijn. Hij wordt vaak afgebeeld met een staf, die van boven omwonden is met klimopbladen. Hij was een Olympische god en zijn Romeinse naam is Bacchus of Liber.

Eros: Eros is de god van de behoeften en wordt ook wel Himeros genoemd. Eros wordt vaak gezien als gevleugelde jongensgod die mannen in hun hart schiet met liefdespijlen. Romeinse namen voor hem zijn Amor en Cupido.

Hermes: Hermes was de boodschapper van de goden en een zoon van Zeus. Hij is ook god van de reizigers, dieven en handelaren. Hij wordt altijd afgebeeld met een reizigersmuts en reizigersstaf of een helm met vleugels. Ook zijn sandalen hebben vleugels. Hij begeleidde de schimmen van de doden naar de onderwereld, de Hades.

Pallas Athena: zij is de dochter van alleen Zeus, want uit zijn voorhoofd geboren. Zij is de beschermgodin van de kunstenaars en handwerkslieden, maar ook de godin van de wijsheid en kennis. In oorlogstijd werd Athena ook nog vereerd als oorlogsgodin. Ze was de speciale beschermgodin van de stad Athene en een beschermengel van Griekse helden als Herakles en Odysseus. Zij wordt vaak afgebeeld met helm en volledige wapenuitrusting. De uil, die wijsheid symboliseert, was aan haar gewijd. Pallas Athena heeft een heiligdom gelegen in Athene: het Parthenon. Zij was een Olympische god en haar Romeinse naam is Minerva.

Poseidon: Poseidon is een broer van Zeus en is de god van de zee en beschermgod van de zeevaarders. Zijn paleis ligt diep onder water en hij wordt vaak afgebeeld met een drietand, waarmee hij de zee in beroering kan brengen. Het paard was aan hem gewijd. Omdat de Grieken geloofden dat het land op de zee dreef, beschouwden ze hem ook als de god die de aardbevingen veroorzaakte. De Romeinse naam is Jupiter.

Zeus: Zeus was de oppergod van de Grieken en de koning van goden en mensen. Daarnaast was hij de god van de lucht en het weer. Hij wordt vaak afgebeeld met een bliksem in zijn hand en is gezeten op een troon. Uit zijn liefdesavonturen met mooie vrouwen zijn vele halfgoden en helden ontstaan, zoals Herakles en Perseus.

Bevolking

Demografische kenmerken

De vlag van Corfu
Natuurlijk heeft óók Corfu een eigen vlag. Het heeft hetzelfde ontwerp als de vlag van Athene, maar de kleuren verschillen wel:

  • een donker rood / donkerrood / paars grote buitengrens
  • een donker goud dun binnenste grens
  • een zeer donker blauw veld met het stadswapen in het centrum in donker goud.

De echte vlag, waarop de afbeelding hierboven is gebaseerd, is 1,65 m hoog en 2,65 breed, die een verhouding van 11:19 geeft. De breedte van de buitenste rand is 19 cm, de breedte van de binnenste rand is 4 cm.

De taal op Corfu

De Griekse omgangstaal, Nieuwgrieks, leer je in de cursus Nieuwgrieks. Bijna de gehele Griekse bevolking leest en schrijft Nieuwgrieks. Op een slimme en leuke manier leer je de taal spreken, verstaan, lezen en schrijven. De uitspraak is essentiëel, ook dit leer je in de cursus. Als je de cursus hebt afgerond kun je je prima redden in deze geweldig boeiende taal.

NAAR DE NHA VOOR MEER INFORMATIE OVER DE CURSUS NIEUW GRIEKS >

De officiële taal op Corfu is Nieuwgrieks. De Corfioten waarderen het zeer als je een woordje Nieuwgrieks spreekt, maar noodzakelijk is het niet. Spreek je maar een enkel woordje Nieuwgrieks dan zullen de Corfioten als snel ervan uit gaan dat je nog veel meer kunt en beginnen ze in rap tempo tegen je te praten, uiteraard in Nieuwgrieks. Wat dan helpt is tegen ze zeggen: σιγά σιγά ofwel rustig aan. In de toeristenplaatsen spreken de meeste Grieken Engels en vaak ook Duits. De wegbewijzering is bijna altijd in zowel Grieks als Latijns schrift, zodat je altijd de weg kunt vinden. Als je er niet uitkomt, dan kun je altijd een Corfioot aanspreken en hij/zij zal je desnoods met handen en voetenwerk de weg wijzen, maar ze zullen je altijd willen helpen.

Een stukje geschiedenis
De Griekse taal wordt geschreven in het Griekse alfabet. Dit alfabet is in de oudheid (rond de 9e eeuw v.Chr.) ontwikkeld uit het Fenicische alfabet en bestaat uit 24 letters. Het wordt nog steeds gebruikt. Dimotikí (volkstaal) is de wetenschappelijke naam voor het eigentijdse, algemeen gesproken en geschreven Grieks zoals dit in Griekenland wordt gebruikt. De val van Constantinopel in 1453 betekende het einde van het Grieks als levende cultuur- en schrijftaal. In Griekenland leefde het Grieks nog slechts als de spreektaal van een verarmde, cultureel onmondig gebleven bevolking, die ondanks het taalimperialisme van de Turkse bezetters haar eigenheid wist te bewaren. Het Turks oefende uiteraard, zeker op het gebied van de woordenschat, een grote invloed uit op de Griekse volkstaal. Om die reden pleitte de Griekse regering bij de Onafhankelijkheid voor een terugkeer naar wat zij als de onaangetaste geleerdentaal van de Byzantijnse christenheid beschouwde, de katharévousa. Maar die gewenste omschakeling liep uit op een grote mislukking: het Griekse volk bleef, hierbij gesteund door een aantal toonaangevende letterkundigen, als spreektaal de dimotikí hanteren, met haar eenvoudiger morfologie en syntaxis. Aan het begin van de 21e eeuw bestaat er een tendens om voor de moderne Griekse omgangstaal de term “kini neo-elliniki glossa” (gemeenschappelijke Nieuw-Griekse taal) te gebruiken. Dit is een soepele en harmonische taal, die de voordelen van katharévousa en dimotiki in zich verenigt.

De Corfioten

De Corfioten hebben geen zorg om statussymbolen, in de hoofdstad Corfu leven de meeste mensen van hun kleine handel. Anderen werken op de kantoren, maar rokende schoorstenen zie je er niet, er zijn boeren en bejaarden die het niet best hebben en zich vaak tevreden stellen met een leven zonder veel luxe. Veel boeren hebben een eigen huisje en een lapje grond, een ezel of driewieler voor het vervoer, een voor de melk, een paar kippen en een moestuintje, dat verschaft hun geen luxe, maar ook geen armelijk bestaan.

Vader tijd oefent op Corfu niet zo’n schrikbewind uit als in vele Europese landen. De Corfioten hebben steeds alle tijd voor zichzelf en voor anderen, de klok speelt geen grote rol, de klokken die er zijn wijzen bijna nooit de juiste tijd aan, de Corfioot bepaald zijn eigen tijd. Winkelende huisvrouwen spoeden zich met hun boodschappen niet snel naar huis, nee…ze maken langdurig een praatje met andere vrouwen en nemen voor alles rustig hun tijd. Vele mannen brengen verscheidene uren per dag in het volkscafé door, het café is een sociaal trefpunt, de mannen komen er niet alleen om een kopje koffie te drinken, maar ook om er te praten. Vaak discussiëren ze met drukke gebaren en stemverheffing vooral als de gesprekken over sport of politiek gaan. Je denkt dat ze ruzie hebben, maar het is dan een geanimeerd gesprek.

Speelgoed van de mannen is een komboloi, een snoertje van losjes aaneengeregen kralen, zittend of pratend laten de mannen de kralen van hun speelsnoer tussen de vingers doorglijden, draaien het snoertje enkele malen met een zwaaiende beweging rond, steken de komboloi in hun zak en halen hem er na enkele minuten weer uit om het spel opnieuw te beginnen.

Avrio (αυριο = morgen) zeggen de mensen vaak, avrio gaat de winkel open, avrio zullen ze de karweitjes opknappen enzo. Avrio kan echt morgen zijn, maar het kan ook over een week zijn, en meer waarschijnlijk nooit!

De siësta, het middagdutje, is heilig, tijdens de hete middaguren van de zomer is het niet goed mogelijk om te werken en onaangenaam op stap te gaan. Na de lunch gaan de luiken dicht en slaapt de Corfioot tot ongeveer 16:00 uur. In de avond is er altijd een gezellige drukte in de straten, tijdens de ”peripato” de pantoffelparade, wandelen de meeste families op straat, keurig gewassen en aangekleed. Vele vakantiegangers vinden het heerlijk om, gezeten op een terras te kijken naar het kleurige leven dat zich voor hun ogen ontrolt. Ook in de dorpen komt iedereen in de namiddag weer tot leven, als alle Grieken zijn ook de Corfioten nieuwsgierig. Bij een gesprek worden al snel vragen gesteld over je familie, je huis en je beroep. Het kan soms verlegen maken als je in een afgelegen dorpje in een huisje wordt uitgenodigd waar je een glas water en een chocolaatje krijgt aangeboden; of als de eigenaar van de kafenion je een glas wijn uit de eigen wijngaard achter het huis aanbied of als de vrouw des huizes je met een ruikertje bloemen verblijdt. De dorpsbewoners beschouwen gastvrijheid nog als een deugd en een eer. Het woord ‘xenos’ in het Grieks betekend niet alleen vreemdeling maar ook gast!

* dit artikel heb ik geschreven vóórdat de crisis in Griekenland (2008) begon, het kan zijn dat het niet meer volledig overeenkomt met de leefwijze vandaag de dag*

Economie

Bankbiljet Griekse DrachmeLange tijd is de drachme in onbruik geweest, maar zij werd opnieuw ingevoerd toen Griekenland in de 19e eeuw onafhankelijk werd (1832-2002). De drachme of drachmon was een munt die ontstaan is in het oude Griekenland en was tevens een oud medicinaal gewicht. De moderne drachme bestond uit 100 lepta. De hedendaagse vervanging van de drachme, de euro, is onderverdeeld in 100 delen, die ook de naam lepta dragen.

De drachme komt van het oud-Griekse δραχμη drachmè, dat een handvol betekent.

In het oude Griekenland was een drachme een munt, bestaande uit 4 gram zilver. Een drachme werd verdeeld in 6 obolen. Als munten kwamen ook de didrachmon (2 drachmen), het tetradrachmon (4 drachmen) en het dekadrachmon (10 drachmen) voor. De drachme, en ook de tetradrachme, bereikte een immense populariteit, die ver over de Griekse grenzen strekte. De munten werden dankzij de Griekse kolonisatie en handel eeuwenlang gebruikt door heel Europa en West-Azië. Van het woord drachme en de handzame gewichtseenheid van circa 4 gram is ook onder meer de Arabische dirham afgeleid en de Sassanidische drahm.

Grote geldbedragen werden in het oude Griekenland uitgedrukt in een mna, gelijk aan 100 drachmen, of in een talent, gelijk aan 60 mna, dus 6000 drachmen.

Prijzen uitgedrukt in drachmen:

  • dagloon voor een geschoolde arbeider: 1 dr.
  • 10 liter tarwe: 1 dr.
  • een tafel: 4 dr.
  • een paar schoenen: 8 dr.
  • een mantel: 20 dr.
  • een huis: 2000 dr.

Gewicht
De drachme is ook een oud medicinaal gewicht, één achtste van een (medicinaal) ons; dit komt overeen met ca. 3,91 gram. De drachme was zelf onderverdeeld in drie scrupels of 60 grein.
bron: wikipedia